Χειροποίητες τσάντες πλάτης & νεσεσέρ "Ανοιξιάτικα, εξωτικά λουλούδια"

Ένα λουλούδι εγύρεψα,
μονάχα ένα λουλούδι μ᾽ολόγλυκη ευωδιά.
Κι εγώ το αντάξιό του για σας θε νά ᾽λεγα τραγούδι
να σας ευφράνω την καρδιά.

Κανένας δε μου τό᾽φερε καθώς το λαχταρούσα,
και με περίζωσε ο καημός.
Μα ίσως και νά᾽τανε πολύ αυτό που σας ζητούσα,
νά᾽ταν ανθέων ανθός.

Και τώρα τρέμω μη βρεθεί το εξωτικό λουλούδι
με τη γλυκιά ευωδιά,
γιατί αν βαλθώ να σας το πω το αντάξιό του τραγούδι,
θα σας ραγίσω την καρδιά!

Μυρτιώτισσα, «Ένα λουλούδι»

 

Backpack, Tote bag & beauty case "Tweed & Baroc"

Καθὼς φανῇς τὸ πᾶν γελᾷ, καὶ θάλλ' ἡ γῆ καὶ χαίρει. 

Φυτρώνουν τ' ἄνθη τὰ πολλά, μυρίζει καλοκαῖρι. 

Φῶς σκορπίζεις, φῶς σκορπίζεις ὡς περνᾷς· κ' ἡ καρδιά μου ποὺ σκιρτᾷ εἰς τὰ χείλη σου πετᾷ.

Περνᾷς, κ' ἡ γῆ μυροβολεῖ καὶ τὰ καλὰ λουλούδια.

 Καθὼς σὲ βλέπει τὸ πουλί, τονίζει τὰ τραγούδια. 

Κ' ἡ καρδιά μου, κ' ἡ καρδιά μου σὰν αὐτὰ ὡς κοντά της σ' αἰσθάνθῆ, ψάλλει καὶ πετᾷ κι' ἀνθεῖ.

Εἶν' ἡ ματιά σου φωτεινή, τὰ βλέμματα θαμβόνει. 

Λαλεῖς κ' ἡ αὔρα σὲ φθονεῖ, καὶ σὲ φθονεῖ τ' ἀηδόνι.

 Γύρνα διέ με, γύρνα διέ με μιὰ φορά. Δόστε, δόστε μου ζωήν, μαῦρα μάτια φλογερά.

Ἀνίσως ἐξουσίαζα καὶ Βασιλέως θρόνον, τὸν θρόνον ἐθυσίαζα δι' ἕν σου βλέμμα μόνον. 

Δός μ' ἕν βλέμμα, δός μ' ἔν βλέμμα μόνον σόν, καὶ ἂς ἔχουν βασιλεῖς θρόνους, στέμματα, χρυσόν.

'Σ τὸ σκότος εἶσ' ἀκτὶς φωτός· 'ς τὸν ὕπνον σὲ φωνάζω· 'ς τὰ ὄνειρά μου, 'ξυπνητὸς σὲ μόνην σχεδιάζω. 

Ὅπου στρέφω, ὅπου στρέφω σ' ἀπαντῶ. Καὶ εἰς γῆν κ' εἰς οὐρανὸν σὺ πληθύνεις τὸ κενόν.

Αλ.Ρίζος Ραγκαβής (ρομαντικός ποιητής της Α'Αθηναικής σχολής) 

 

Τσάντα πλάτης, τσάντα ώμου & νεσεσέρ "Κουκουβαβαβά"

Πάνω στη βελανιδιά κάθεται μια κουκουβάγια
έχει μάτια γουρλωτά και φωνάζει δυνατά
κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα
κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβά

Ξάφνου βλεπει από ψηλά ένα σμήνος νυχτοπούλια
κάθεται και τα κοιτά και φωνάζει δυνατά
κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα
κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα

 

 

Backpacks "I love bicycle"

Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα
που ’κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα

Βρήκα τα φρούτα που ’χε το πανέρι της
το δαχτυλίδι που ’πεσε απ’ το χέρι της

Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της
τις ρόδες, το τιμόνι, το πεντάλι της

Τη ζώνη της τη βρήκα σε μιαν άκρη
μια πέτρα διάφανη που ’μοιαζε δάκρυ

Τα μάζεψα ένα ένα και τα κράτησα
κι έλεγα πού ’ναι πού ’ν ’ η ποδηλάτισσα

Την είδα να περνά πάνω απ’ τα κύματα
την άλλη μέρα πάνω από τα μνήματα

Την τρίτη νύχτωσ’ έχασα τ’ αχνάρια της
στους ουρανούς ανάψαν τα φανάρια της.

Οδυσσέας Ελύτης, «Η ποδηλάτισσα»

https://www.youtube.com/watch?v=NP7Im9xnIng