Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016
Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016
Χειροποίητη τσάντα πλάτης & νεσεσέρ "Olive winter"
Θέλω να σχίσω το βουνό με της ελιά το φύλλο
να βρω πουλάκι έμπιστο για να σου παραγγείλω.
Στο είπα και στο παρήγγειλα, στο λέω και μοναχός μου
αυτά τα μαύρα, πουλί μου, που φοράς είναι ο θάνατος μου.
Αυτά τα μαύρα που φοράς, δεν τα φοράς για λύπη
τα βάνεις για την ομορφιά και για το χασικλίκι.
Αυτά τα μαύρα που φοράς εγώ θα σου τα βγάλω
Θα σου φορέσω ολόλευκα και θάρθω να σε πάρω.
Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016
Backpack & backpack with doll "Happy paisley"
Η Μέρα συνέχεια μίκραινε, πιεσμένη
Από μια Νύχτα κυρτωμένη και πρόωρη
Το Απόγευμα έριχνε το λιγοστό του Κίτρινο
Στο βαθύ Δειλινό-
Οι Άνεμοι έβγαλαν τις πολεμικές τους συνήθειες
Τα Φύλλα ζήτησαν άδεια και την πήραν-
Ο Νοέμβρης κρέμασε το Γρανιτένιο Καπέλο του
Πάνω σε καρφί Βελουδένιο.
Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016
Χειροποίητες τσάντες & πορτοφολάκι "The blue roses garden"
Roses red and roses white
Plucked I for my love's delight.
She would none of all my posies--
Bade me gather her blue roses.
Half the world I wandered through,
Seeking where such flowers grew.
Half the world unto my quest
Answered me with laugh and jest.
Home I came at wintertide,
But my silly love had died
Seeking with her latest breath
Roses from the arms of Death.
It may be beyond the grave
She shall find what she would have.
Mine was but an idle quest--
Roses white and red are best!
Plucked I for my love's delight.
She would none of all my posies--
Bade me gather her blue roses.
Half the world I wandered through,
Seeking where such flowers grew.
Half the world unto my quest
Answered me with laugh and jest.
Home I came at wintertide,
But my silly love had died
Seeking with her latest breath
Roses from the arms of Death.
It may be beyond the grave
She shall find what she would have.
Mine was but an idle quest--
Roses white and red are best!
(Rudyard Kipling)
Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016
Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016
Handmade backpack & beauty case "Renaissance"
Εις της ζωής τον ανθηρόν χειμώνα εμειδίας
Πλήρες ζωής και χάριτος, ω άνθος των ανθέων.
Εις τα σεμνά τα στήθη της με χάριτας οποίας
Επανεπαύεσο σφριγούν την νάρκην αποπνέον,
Ότε πιστός της σύντροφος εν μέσω τρικυμίας,
Χορών, ασμάτων, στεναγμών, γελώτων τρικυμίας,
Σεμνόν ηγρύπνεις, άναυδες εις την πνοήν της τρέμον.
Πλην φευ! ο πρώην άγγελος, ήδη αλάστων δαίμων,
Αντί θυσίας τρυφεράς, με αστοργίας όμμα
Δωρεί ως μόνην αμοιβήν το παγετώδες χώμα.
Μάθε, ω ρόδον, όμως
Της γυναικός ο νόμος
Είναι δι' όλους απηνής' στα παγερά της στήθη
Λαμπρά απλούται τράπεζα... ο Έρως και η λήθη
Συνδαιτυμόνες σταθεροί, σ' ανθρωπινάς θυσίας,
Κερνούν οδύνην, θάνατον, εις τρυφεράς καρδίας.
Μου είπον πως απέθανες την νύκτα ενώ εκοιμάσο
Και εις όνειρα επαφρόδιτα νυκτερινά επλανάσο.
Τρισόλβιον! σε συμπονώ, την τύχην σου ζηλεύω,
Αυτήν την χάριν τ' ουρανού νυχθημερόν γυρεύω,
Να αποθάνω ως και συ, ή εν απελπισία...
Ιδού η μόνη αληθής του τάφου αθανασία:
Να σε κοιμήση ο κεραυνός, ή ότε απηλπισμένος
Απέρχεσαι άγευστον ευρών, τον βίον βαρυμένος.
Δεν έχει θέλγητρα η ζωή, φρίκην η ερημία,
Δεν είν' ο Άδης τρομερός εν τη απελπισία!...
Πλήρες ζωής και χάριτος, ω άνθος των ανθέων.
Εις τα σεμνά τα στήθη της με χάριτας οποίας
Επανεπαύεσο σφριγούν την νάρκην αποπνέον,
Ότε πιστός της σύντροφος εν μέσω τρικυμίας,
Χορών, ασμάτων, στεναγμών, γελώτων τρικυμίας,
Σεμνόν ηγρύπνεις, άναυδες εις την πνοήν της τρέμον.
Πλην φευ! ο πρώην άγγελος, ήδη αλάστων δαίμων,
Αντί θυσίας τρυφεράς, με αστοργίας όμμα
Δωρεί ως μόνην αμοιβήν το παγετώδες χώμα.
Μάθε, ω ρόδον, όμως
Της γυναικός ο νόμος
Είναι δι' όλους απηνής' στα παγερά της στήθη
Λαμπρά απλούται τράπεζα... ο Έρως και η λήθη
Συνδαιτυμόνες σταθεροί, σ' ανθρωπινάς θυσίας,
Κερνούν οδύνην, θάνατον, εις τρυφεράς καρδίας.
Μου είπον πως απέθανες την νύκτα ενώ εκοιμάσο
Και εις όνειρα επαφρόδιτα νυκτερινά επλανάσο.
Τρισόλβιον! σε συμπονώ, την τύχην σου ζηλεύω,
Αυτήν την χάριν τ' ουρανού νυχθημερόν γυρεύω,
Να αποθάνω ως και συ, ή εν απελπισία...
Ιδού η μόνη αληθής του τάφου αθανασία:
Να σε κοιμήση ο κεραυνός, ή ότε απηλπισμένος
Απέρχεσαι άγευστον ευρών, τον βίον βαρυμένος.
Δεν έχει θέλγητρα η ζωή, φρίκην η ερημία,
Δεν είν' ο Άδης τρομερός εν τη απελπισία!...
( Δ.Παπαρρηγόπουλος)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)