Δύσκολη μέρα, αυτή που πέρασε....
Από πολλές απόψεις....
Μόνη μου "σωτηρία" και καταφύγιο είναι το μικρό μου εργαστήριο.
Παρέα με τη ραπτομηχανή,τα ψαλίδια,τις βελόνες,τα υφάσματα,τις κορδέλες μου!
Τελικά μόνο η τέχνη μπορεί να με ηρεμήσει, να με γαληνέψει και να "διώξει" τις μαύρες σκέψεις μου.
Δημιουργώντας νιώθω τόση χαρά,απόλαυση και ικανοποίηση γι αυτό που με τα ολόδικά μου χέρια έφτιαξα! Ταξιδεύω σε έναν διαφορετικό κόσμο και τόπο.Θα 'λεγα είναι παραμυθένιος...!Η φαντασία μου δε σταματά να ταξιδεύει! Γίνομαι ξανά παιδί!
Κι έτσι περνούν ώρες ατελείωτες...Ξεχνιέμαι....Δε θέλω να γυρίσω στην πραγματικότητα είναι ωραία εδώ!
Νιώθω ευλογημένη και δε το λέω με έπαρση αυτό.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ,ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ,ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΕΠΑΡΣΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΜΑΣ!
ΚΑΛΟ ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΟ!
Πραγματικά δεν περίμενα κανένα σχόλιο σ' αυτή την ανάρτηση! Σ'ευχαριστώ πολύ Χαρά κι εύχομαι και σ'εσένα Καλό Πάσχα και πάντα με ανεξάντλητη φαντασία και δημιουργία!!
ΑπάντησηΔιαγραφή