"Να μου λείπει το βύσσινο!!!"
Η έκφραση αυτή χρονολογείται περίπου μεταξύ 1900 και 1905 και δηλώνει άρνηση.
Προέρχεται από ένα περιστατικό που συνέβη σ' ένα καφενείο, μεταξύ ενός βουλευτή κι ενός ψηφοφόρου.Ο ψηφοφόρος παρήγγειλε στον καφετζή ένα γλυκό του κουταλιού βύσσινο, για να κεράσει τον βουλευτή, ζητώντας του φυσικά "ρουσφέτι". Ο βουλευτής όμως που ήταν άμεμπτος, δεν το δέχτηκε! Τότε αγανακτισμένος ο ψηφοφόρος, που κατάλαβε ότι δε θα καταφέρει τίποτα, φώναξε στον καφετζή: Να μένει το βύσσινο!!!
Η έκφραση αυτή χρονολογείται περίπου μεταξύ 1900 και 1905 και δηλώνει άρνηση.
Προέρχεται από ένα περιστατικό που συνέβη σ' ένα καφενείο, μεταξύ ενός βουλευτή κι ενός ψηφοφόρου.Ο ψηφοφόρος παρήγγειλε στον καφετζή ένα γλυκό του κουταλιού βύσσινο, για να κεράσει τον βουλευτή, ζητώντας του φυσικά "ρουσφέτι". Ο βουλευτής όμως που ήταν άμεμπτος, δεν το δέχτηκε! Τότε αγανακτισμένος ο ψηφοφόρος, που κατάλαβε ότι δε θα καταφέρει τίποτα, φώναξε στον καφετζή: Να μένει το βύσσινο!!!