Handmade "Winter wallets"

 Το πορτοφόλι έκανε την εμφάνισή του περίπου στα τέλη του 1600,στη Μασαχουσέτη, όταν βγήκαν και τα πρώτα χαρτονομίσματα
Συνήθως ήταν φτιαγμένα από δέρμα αγελάδας ή από αλόγου.
Την μορφή που έχουν σήμερα, με πολλές θήκες και τσεπάκια, την πήραν, περίπου στα 1950, όταν εμφανίστηκαν και οι πρώτες πιστωτικές κάρτες.
Και όπως λέει και το τραγούδι.....

Στον κόσμο τον σημερινό, αυτό το ξέρουν όλοι,
η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι,
η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι,
στον κόσμο τον σημερινό, αυτό το ξέρουν όλοι.

Χειροποίητη τσάντα πλάτης "Home"

Home
«Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του,
εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία
τρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπεις
ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη
οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα
με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους
το αγόρι που ήταν συμμαθητής σου
που σε φιλούσε μεθυστικά πίσω από το παλιό εργοστάσιο τσίγκου
κρατά ένα όπλο μεγαλύτερο από το σώμα του
αφήνεις την πατρίδα
μόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις.
κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγά
φωτιά κάτω απ΄ τα πόδια σου
ζεστό αίμα στην κοιλιά σου
δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες
μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου
και ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνο
ανάμεσα στα δόντια σου
και σκίζεις το διαβατήριό σου σε τουαλέτες αεροδρομίων
κλαίγοντας καθώς κάθε μπουκιά χαρτιού
δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις.
πρέπει να καταλάβεις
ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα
εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά
κανένας δεν καίει τις παλάμες του
κάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνια
κανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγού
τρώγοντας εφημερίδες
εκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύει
σημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι.
κανένας δε σέρνεται
κάτω από φράχτες
κανένας δε θέλει να τον δέρνουν
να τον λυπούνται
κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων
ή τον πλήρη σωματικό έλεγχο σε σημεία
όπου το σώμα σου πονούσε
ή τη φυλακή,
επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερη
από μια πόλη που φλέγεται
και ένας δεσμοφύλακας το βράδι
είναι προτιμότερα από ένα φορτηγό
γεμάτο άντρες που μοιάζουν με τον πατέρα σου
κανένας δε θα το μπορούσε
κανένας δε θα το άντεχε
κανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρό
για να ακούσει τα:
γυρίστε στην πατρίδα σας μαύροι
πρόσφυγες
βρομομετανάστες
ζητιάνοι ασύλου
που ρουφάτε τη χώρα μας
αράπηδες με τα χέρια απλωμένα
μυρίζετε περίεργα
απολίτιστοι
κάνατε λίμπα τη χώρα σας και τώρα θέλετε
να κάνετε και τη δική μας
πώς δε δίνουμε σημασία
στα λόγια
στα άγρια βλέμματα
ίσως επειδή τα χτυπήματα είναι πιο απαλά
από το ξερίζωμα ενός χεριού ή ποδιού
ή τα λόγια είναι πιο τρυφερά
από δεκατέσσερις άντρες
ανάμεσα στα πόδια σου
ή οι προσβολές είναι πιο εύκολο
να καταπιείς
από τα χαλίκια
από τα κόκαλα
από το κομματιασμένο κορμάκι του παιδιού σου.
θέλω να γυρίσω στην πατρίδα,
αλλά η πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία
πατρίδα είναι η κάνη ενός όπλου
και κανένας δε θα άφηνε την πατρίδα
εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτές
εκτός αν η πατρίδα σού έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορα
να αφήσεις πίσω τα ρούχα σου
να συρθείς στην έρημο
να κολυμπήσεις ωκεανούς
να πνιγείς
να σωθείς
να πεινάσεις
να εκλιπαρήσεις
να ξεχάσεις την υπερηφάνεια
η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική.
κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα είναι
μια ιδρωμένη φωνή στο αυτή σου
που λέει
φύγε,
τρέξε μακριά μου τώρα
δεν ξέρω τι έχω γίνει
αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού
θα είσαι πιο ασφαλής απ΄ ό,τι εδώ»  

Ουαρσάν Σάιρ

Χειροποίητη τσάντα πλάτης "Vagia, the owl"

Την Βάγια τη θυμάστε?
Είναι μια από τις αγαπημένες φίλες του φούξια ξιφία!
Την βλέπει λίγες μέρες μέσα στον χρόνο, γιατί η Βάγια συνεχώς ταξιδεύει...
Μετά λοιπόν από το τελευταίο της μακρινό ταξίδι, ήρθε να ξαποστάσει λίγο και να διηγηθεί τις νέες της περιπέτειες, στον φίλο της!
Αν κάποια στιγμή το βράδυ ακούσετε "κου-κου-βα" κου- κου- βα" μην απορήσετε!!
Είναι η φλύαρη η Βάγια που διηγείται  τις ιστορίες της από τα μακρινά μέρη που επισκέφθηκε.......

 

Handmade Backpacks "Subversive buttons"

Ανατρεπτικό το υφασμάτινο κουμπί!!!

Το 1666, στην Γαλλία, κάποιος κινδύνευε κάλλιστα να φυλακιστεί επειδή φορούσε ένα υφασμάτινο κουμπί! Η ιστορία είχε ως εξής: οι ράφτες κατάφεραν, καινοτομώντας, να κατασκευάσουν κουμπιά από ύφασμα, θίγοντας όμως τα συμφέροντα της συντεχνίας των κατασκευαστών κουμπιών, τα μέλη της οποίας διαμαρτυρήθηκαν έντονα. Η κυβέρνηση, αγανάκτησε κι αυτή με τον ανατρεπτικό νεοτερισμό και προάσπισε – ως όφειλε σε μία  προ-καπιταλιστική εποχή, χωρίς ελεύθερη αγορά και ανταγωνισμό – τα συμφέροντα της κατεστημένης βιομηχανίας των κατασκευαστών κουμπιών, επιβάλλοντας πρόστιμα στους κατασκευαστές των υφασμάτινων κουμπιών. Αυτό όμως δεν αρκούσε στους «νόμιμους»  κατασκευαστές κουμπιών, οι οποίοι απαίτησαν να τους δοθεί η άδεια να κάνουν επιτόπιες έρευνες σε σπίτια και ντουλάπες, να επιβάλουν οι ίδιοι πρόστιμα και να συλλαμβάνουν όποιον εντόπιζαν στον δρόμο να φοράει κάποιο ένδυμα με τα ανατρεπτικά προϊόντα!

Backpacks & Clutch bags "Winter colours"

Καλός και Κακός Καιρός

        Δεν με πειράζει αν απλώνει
έξω ο χειμώνας καταχνιά, σύννεφα, και κρυάδα.
Μέσα μου κάμνει άνοιξη, χαρά αληθινή.
Το γέλοιο είναι ακτίνα, μαλαματένια όλη,
σαν την αγάπη άλλο δεν είναι περιβόλι,
του τραγουδιού η ζέστη όλα τα χιόνια λυώνει.

        Τι ωφελεί οπού φυτρώνει
λουλούδια έξω η άνοιξις και σπέρνει πρασινάδα!
Έχω χειμώνα μέσα μου σαν η καρδιά πονεί.
Ο στεναγμός τον ήλιο τον πιο λαμπρό σκεπάζει,
σαν έχεις λύπη ο Μάης με τον Δεκέμβρη μοιάζει,
πιο κρύα είναι τα δάκρυα από το κρύο χιόνι. 

                                              Καβάφης Κ.